Ludzki układ pokarmowy cały czas intensywnie pracuje i ma do czynienia z wieloma substancjami, przez co jest wysoce narażony na pewne dolegliwości, zwłaszcza w obrębie jelita. Jedną z nich jest zapalenie uchyłków jelita grubego. Jakie są objawy, jak wykryć oraz jak leczyć to schorzenie?
Na samym początku należy wyjaśnić, czym w ogóle są uchyłki. To cienkie, można powiedzieć, woreczki, które posiadają średnicę zwykle nieprzekraczającą jednego centymetra. Znajdują się przy jelicie grubym. Przez ich obecność uwypukla się na zewnątrz ściana jelita. Innym określeniem pozanaukowym na uchyłki jest – woreczki stworzone ze ściany jelita. Są najczęściej zlokalizowane w tak zwanej esicy, czyli okrężnicy esowatej po lewej stronie brzucha. Zależnie od przebiegu choroby pacjent może mieć kilka, ale czasami nawet kilkadziesiąt uchyłków. Celem terapii w zakresie tego schorzenia jest uzyskanie remisji, czyli cofnięcia się objawów. Niestety, zdarza się, że podczas niej dochodzi do zapalenia uchyłków.
Szeroko pojęta gastrologia doszukuje się przyczyn w zbyt wysokim ciśnieniu jelita grubego. Wyższe ciśnienie wypiera tkanki i tworzy kieszonki. Okazuje się, że duże znaczenie ma tutaj dieta, ponieważ to niewłaściwe odżywianie powoduje wspomniane właśnie ciśnienie.
Czym więc jest zapalenie uchyłków jelita grubego? Nazywa się tak zapalenie uchyłku, które często prowadzi do perforacji oraz powstania ropnia. Zwykle objawami tego zjawiska są podwyższona temperatura, gorączka, leukocytoza, ból brzucha (lewej, dolnej części).
Chory, u którego wystąpi podejrzenie zapalenia uchyłków jest zwykle kierowany na badania lekarskie, morfologię krwi, badanie ogólne moczu, przeglądowe radiogramy jamy brzusznej. Należy także ocenić, jaka jest rozległość owego zapalenia, dlatego często przeprowadza się też tomografię komputerową, wlew kontrastowy jelita lub badanie ultrasonografem jamy brzusznej.
Leczenie tego schorzenia zazwyczaj jest związane z wyłączeniem funkcji jelita i dostarczaniem pacjentowi antybiotyków. Niestety, zdarza się, że niektórzy pacjenci są w pewnym sensie odporni na terapię, dlatego konieczne jest wtedy wykonanie ultrasonografii lub tomografii komputerowej, co da możliwość wykonania drenażu przezskórnego.
Oczywiście, podczas przebiegu choroby (nawet w przypadku leczenia) może dojść do nieprzyjemnych powikłań, takich jak zapalenie z towarzyszącym ropniem, przetoką, niedrożnością itd. W tym przypadku konieczne jest wykonanie zabiegu chirurgicznego, którym jest resekcja esicy.
Jak widać, nie jest to choroba prosta w swojej istocie, dlatego dobrze jest zabezpieczyć się na przyszłość i nie dopuścić do jej powstania, ponieważ zwykle dotyka osoby w średnim wieku, które przez wiele lat źle się odżywiały. Z tego powodu warto, by dieta posiadała w sobie produkty bogate w błonnik. Dobrze jest także zrezygnować lub ograniczyć smażenie (wyjściem może być użycie patelni grillowej).
